Thoth: het openbreken van de geketende wereld in het collectief
Intentie: dat er mag gebeuren wat belangrijk is om te weten.
Ze heeft haar vier Aura-Soma flesjes gekozen. (11, 100, 61, 45)
De zachte liefdevolle Essenen energie van haar eerst gekozen fles is om ons heen.
In haar buik is puur helder transparant licht voelbaar. Ze wordt dieper en dieper naar beneden in de aarde getrokken waar haar heldere energie via haar eerste chakra geaard wordt. Haar tweede gekozen fles, fles 100 – Metatron, wordt tegen haar 1e chakra gelegd. Ze is geaard in haar helderheid.
Ze zakt in alle zachtheid, helderheid en liefde dieper en dieper naar beneden, naar de donkere plekken. Met een soort lampje in haar derde oog wordt haar weg in het donker verlicht. Met dat lichtje zijn vele wezens aanwezig die allemaal bij haar zijn en haar pad verlichten. De wezens begeleiden haar in de duisternis in lichtheid en vrolijkheid. Ze lopen voor haar uit en openen voor haar de weg. De aarding wordt intenser. Ze wordt geaard door deze wezens.
Adem in zachtheid.
Er wordt een energetische zachte deken over haar heen gelegd waaruit ze de liefde kan ademen. Zachte energie trekt via haar derde oog haar hoofd in. Haar ogen en hersenen worden gezuiverd. Er komt ruimte.
Stilte.
De liefdevolle stilte is verbonden met de Essenen en verbindt haar met haar hart. Dat geeft een opwinding van een vreugdevol kinderhart wat naar huis rent: “daar ben ik weer”. Opgenomen zijn in haar zielenfamilie geeft haar rust in een serene vredige heldere stilte. Alles is nu in balans in helderheid en zuiverheid. Het is precies zoals ze het gewend is en het hoort te zijn: hoe je met elkaar omgaat, met mensen en wezens, in afstemming met de hogere wetten. Het is fijn om in de liefdevolle goedheid en respect te zijn van de hogere wetten. Dit zit allemaal in het stilteveld wat haar omhuld en in haar hoofd zit.
Nu ze ‘thuis’ is wordt het voelbaar hoe hard ze gewerkt heeft. Ze hoeft het niet meer vol te houden. Haar slapen kloppen van de overuren die ze hebben gemaakt. Ook haar eerste chakra reageert, alsof die de boel hebben moeten vasthouden. Er is een uitnodiging om in haar eerste chakra te ademen om de overuren een plek te geven.
Een krachtige opbouw in kosmische energie is om haar heen. Het energetisch veld wordt intenser, groter en serieuzer.
Er wordt een relatie gemaakt tussen de fles in haar eerste chakra en de kosmische krachten. De kosmische krachten verbinden zich ook met Gaia. Gaia stroomt haar onderbuik in met de heldere energie. Haar buik wordt gezuiverd.
De energieën uit de aarde en kosmos worden compact gemaakt tot een energetische bol. De bol is boven haar buik. De bol is krachtig, waardevol en heilig gevuld met Metatron energie. De bol glijdt langzaam in haar buik waar het smooth zijn plek inneemt. Dit is een intense beleving.
Ik sta op de positie van een lichtwezen, Metatron?, die dit proces bewaakt en beschermt. Hij voelt een beetje streng. Hij maakt een verbindingslijn vanuit zijn derde oog naar haar derde oog, naar haar kruin en naar haar hart. Uit haar kruin groeit een spriet die wordt gefinetuned en geijkt met Metatron. Haar eerste chakra reageert met een rechte aardinglijn in deze driehoekverbinding (derde oog- kruinspriet-hart) met Metatron. Dit is heel krachtig. De driehoek wordt intenser gemaakt en verdubbeld zich in een davidster en merkaba. Dit blijft zo doorgaan en neemt zichzelf over.
Er is een overgave voelbaar in een buiging van haar persoonlijkheid naar het grotere, de hogere machten, naar dat wat gedaan dient te worden. Daar komen emoties bij vrij die worden afgevoerd. De grotere machten trekken niet veel van haar emoties aan: als een mens dat dient te doen, dan doet hij dat. Moet ze opschonen, dan schoont ze op. Ze heeft een grotere taak. Ze is uitverkoren door deze grote krachten.
De overgave naar de grotere machten begint met een gerichte overgave in het kleine, met gebogen hoofd. Ze staat rechtop met de handen voor haar hart in dankbaarheid voor wat er zich dan ook in haar leven aandient.
Haar hart is megagroot, zoo groot dat ze het collectief opent.
Samenvattend: Het begint klein in een dankbaarheid voor wat dan ook. Dat opent haar hart naar het collectief. Daarin wordt ze gesteund door kosmische krachten die bij haar zijn.
Een grote vogel met geopende vleugels in een enorme spanwijdte staat aan de rand van haar veld. Hij beschermt haar, hoort bij haar als haar krachtdier. De vogel geeft haar informatie en energie. Tussen de vleugels is een enorm energetisch veld waar zij haar leven, energie en voeding uithaalt.
De vogel heeft een kromme snavel en met vlijmscherpe ogen kijkt hij helder door de mist en chaos. Het is een Egyptische vogel met een kroon en zonneschijf. Er is turkoois op zijn hoofd. Hij is de koning, de heerser die over de wereld regeert. Met zijn derde oog ziet hij vlijmscherp elk detail in de grote wereld. Hij kan het kleine pakken. Zijn navel tikt op haar derde oog. Mijn derde oog prikt enorm.
De vogel is een heilige vogel, een heerser uit het oude Egypte met beelden van Pyramides. Hij is de verbinding met het buitenaardse. De farao’s krijgen hun informatie van deze buitenaardse bron. Beelden van ketens, van slaven die aan ketens vastzitten. Er is een relatie tussen de vogel en de geketende.
Mijn oren tuiten, mijn derde oog brandt. Ik stamp heen en weer.
Het derde oog van de vogel is een zonneschijf die met de gouden lazerstraal de schakels van de geketende kettingen los straalt. De aandacht ligt bij de vogel, minder bij de schakels. Dit is haar taak, dit is wat ze moet doen: “het openbreken van de geketende wereld in het collectief”.
Die vogel hoort bij haar, zij is de vogel.
Stilte.
We zakken in een andere laag.
Derde oog blijft. Heldere rechte scherpe lijn blijft.
Er komt helder witlicht door haar oog binnen. Alles lost op in het wit, in een witte wolk. Het lijkt een droom. Alles wat ze net heeft meegemaakt mag weer vergeten worden. Alle herinneringen worden geïntegreerd in haar systeem. Ze hoeft niets te onthouden of zich er mee te bemoeien of iets van te vinden. Het is net of ze slaapt. Ze is in een tijdloze tussen wereld, tussen hemel & aarde. Ze ligt in een soort reiscapsule. Het is er prettig stil. Ze is terug in de tijd geweest waar ze oude herinneringen en wijsheden heeft opgehaald, verbindingen heeft gemaakt en grote krachten heeft aangesproken.
Derde oog blijft branden en trekken. Als ze ‘in’ haar derde oog trekt, is ze meteen in het oude Egypte met de vogel en de Pyramides.
Ze kan met het ‘heen en weer’ spelen en keuzen in maken. Ze kan zich in haar derde oog trekken en weer in de witte wolk waar ze alles kan vergeten. Als ze in de witte wolk is, wordt er voor haar gezorgd, ze kan dan uitrusten en zich opladen.
Er wordt stevig aan haar derde oog getrokken, een signaal waar ze niet omheen kan. Ze moet de tunnel in van haar derde oog, naar het Oude Egypte. Haar bereik is enorm groot. Dit is haar nieuwe wereld. Haar grootsheid in haar grootse krachten beginnen steeds meer gewoon te worden zodat ze erin kan ontspannen.
Ze is omhuld in de grootse krachten die alles bepalen. Ze heeft geen invloed meer, ze moet zich overgeven. Ze wordt in de grote krachten opgenomen. Het gebeurt zonder dat ze het ziet of weet.
“Adem alle energieën door mijn energetisch netwerk heen. Het is je voeding.”
Het is een uitdaging om terug naar de aarde te komen. Als overgang verandert ze in een cycloop.
Ze zakt nog een laagje lager door de tijd heen naar deze tijd. De proporties worden evenwichtiger. De juiste verhouding te vinden tussen de enorme kracht van de buitenaardse vogel en het aardse bestaan, is nog een uitnodiging.
Ze krijgt een gouden staf met Egyptische symbolen, o.a. Ankh. De gouden staf brengt ongelooflijk veel informatie uit het kosmische op de aarde. Hij werkt als een vortex. Het dreunt door de aarde, de bergen en structuren van de natuur heen. De staf helpt als overgang om de krachten naar de aarde te brengen. Alle krachten zijn opgeslagen in de staf. Het helpt haar de juiste verhouding te vinden, af te dalen naar haar aardse lichaam en haar grip te krijgen in het aardse bestaan.
Al haar cellen resoneren met de gouden staf. Ze ligt in een bad van goud met een dun laagje goud op haar huid. De grote vogel is afgedaald in haar menselijke lichaam. Elke stap die zij op de aarde zet, is een stap van goud die een gouden afdruk achterlaat en de omgeving instraalt. Door haar aanwezigheid, door de stappen die ze zet, opent zich het pad in goud. Ze opent wegen voor de wereld, voor anderen.
Met een gouden huid en gouden stappen is de koningsvogel afgedaald uit de buitenaardse krachten op de aarde.
Een lila wezen met een groot buitenaards achterhoofd en paarse vleugels aan de zijkant versmelt met haar. Dit wezen is een aangepast afgevaardigde tussenpersoon die meer bij het aardse past. Hij of zij kan de enorme krachten doceren en balanceren. Ze is de blauwe paarse vogel. Ze is Thoth.
Dan wordt het rustig en stil. Ze is weer ‘gewoon’ mens.
Shalom
Naslagwerk in Gaia-Beyond Belief: de God Thoth, de Atlantier, wordt afgebeeld met een blauwe ibis kop als symbool om licht in de duisternis te brengen (zo ook Methadon) omdat de ibis diep in de modder en diep in de duisternis graaft. Thoth was een speciaal wezen die hoge beschaving, heilige kennis, magie, het schrift, technologie en de structuren van de Pyramides bracht. De emerald tablets staan ook onder zijn naam. Hij heeft miljoenen jaren geleefd doordat hij in een andere gedaante, in ander avatars steeds terugkwam.