Thuiskomen in haar liefdevolle oerfamilie

Intentie: spreken i.p.v. dingen niet zeggen en sexualiteit.

Ze kiest haar vier flesjes uit het Aura-Soma systeem.

Ze ligt op de behandeltafel met verschillende kristallen op haar. Ze heeft een ketting van walvisbot meegenomen.

Diepe aarding, diepe ademende buik.

Stilte en ruimte.

Van hart tot hart verbinding.

Stilte en rust.

Geruime tijd zijn we in een energetisch veld van Stilte: geen beweging en geen informatie. Met alle geduld mogen we dieper en dieper in energetische lagen zakken. Rustig, afwachtend, niks forcerend en in eigen tempo, vindt het zijn eigen weg.

Heling met haar eerste gekozen Aura-Somaflesje: helder/diep magenta. Bij haar slapen zet ik mijn vingers. De heldere energie van de fles stroomt in haar hoofd. De engel Metatron is verbonden met deze fles en geeft een krachtige energie waarmee een verbinding met haar onderbuik wordt gemaakt. Ik zie grote witte vleugels in haar buik, die daar bescherming geven. Er komt een dieper gevoel in haar buik, een diepte achter de witte vleugels. Ze kan gaan voelen. Echter de vleugels blijven dicht ter bescherming. Pijn wordt voelbaar. Adem naar de pijn, naar de diepte. Ze is diep in haar buik, in haar pijn aanwezig. Woorden zijn te veel. Erover praten kan niet, dan gaat het gevoel meteen weer weg. We spreken er niet over. Voelen kan en mag nu wel.

Tonen- zuchten- ademen.

Heel zacht en liefdevol wordt er energetisch ‘geroerd’. Er druppelen langzaam, voorzichtig en met een enorme precisie, in de juiste dosering en op het juiste moment kristallen dauwdruppeltjes door de vleugels. Een lichtbundel van duizend miljoen kristallen komt haar buik in, door de beschermende vleugels heen. Totdat ze weer bij een pijnlaag komt in een heftige misselijkheid. De misselijkheid gaat over in een fase van rustig afvoeren met ‘de staffel’. Wat we hebben mogen aanraken wordt diep afgevoerd in de diepzwarte rode aarde. Alles in het volste respect.

Tweede flesje Rood/Goud, geeft warmte in de pijn en warmte over haar hele lichaam. Een warme gloed van de zon, een warme deken van de ‘Ik ben’ fles. Alles wordt warmrood voor mijn ogen. Passie en kracht, leven en volle energie is voelbaar.

Diepe stilte met een warme gloed van goud.

Met geluiden en klanken komt er opening: een luide krachtige klankstoot komt vrij. “Adem je vrij!”

De verbinding van haar buik naar haar hoofd kan nu eindelijk gemaakt worden. Het stroomt: het licht kan nu binnen komen.

Er wordt aan haar hartgebied gewerkt. Verdriet wordt voelbaar. Ik uit het en laat het stromen in klanken en gezang, waarbij mijn keel helemaal dicht geknepen wordt. Piepend geluid komt uit mijn keel.

Derde fles helder/helder dient zich aan: een grote heling komt in haar keel. Alles tintelt en ik heb kippenvel all over. Langzaam komt er wat ruimte en een opening in haar keel. Klanken hoor ik in mijn hoofd. Hoge tonen en hoge frequenties, komen naar haar toe. Met nog meer klanken vindt er een opschoning in haar buik.

Dan zie ik een soort witte vogel, de vleugels waren niet van een engel maar van een draakje. De vleugels gaan voor het eerst open en weer dicht. Een klein wit draakje, heeft al die tijd met dichte vleugels in haar buik gezeten en wordt nu wakker. Het draakje vindt het spannend om gezien te worden. Het is verlegen en bang. Schuchter trekt het zich terug. Het draakje lag veilig in de buik waar opeens beweging is gekomen. Het blijft liever nog wat verscholen achter de gesloten vleugels.

Stapje voor stapje.

Alles wordt opeens paars, koningsblauw, heldere blauw, diepblauw. Alle kleuren van het kleurenspectrum zijn zichtbaar.

Niets.

Ruimte in een groot stil helder veld.

Ruimte.

Dan opeens is alles fris helder en opgeschoond. Frisse wind, frisse adem en lucht. Ruimte en helderheid. Alles is schoon. Een grappig wezentje is aan de readel, met grappige heldere geluidjes. “Mmmmtrallala”. Veertjes, als van het opschudden van een kussen, dalen neer in speelsheid en lichtheid.

Aan de rand van haar witte veld van lichtheid, helderheid, zuiverheid en opschoning sta ik een eindje van haar vandaan met haar vierde gekozen flesje: magenta/magenta. Magenta vloeit als ecoline in haar witte veld om haar heen: haar ei. Haar ei is een grote eigen wereld, haar universum. Haar draakje is veilig in de buik opgeborgen.

“Ik sta hier als een beschermer, als een poortwachter van de andere zijde”, hoor ik mezelf zeggen. Er stroomt enorm veel liefde haar ei, haar wereld, haar universum binnen.

Alle liefde komt door haar slapen waar ik eerder met mijn vingers was, naar binnen. Dat was kennelijk om te openen, zodat haar hoofd helemaal gevuld kan worden met deze Divine Love. Een enorme stroom van liefde sijpelt door haar hoofd en keel. Het vult zich van binnenuit met liefde van de andere zijde via haar derde oog naar haar hart, zonnevlecht, buik, benen en voeten. De ster chakra in de aarde opent zich waardoor ze ook opgevuld wordt met liefdevolle energie uit de aarde. Liefde komt vanuit de aarde naar boven. Van twee kanten wordt ze opgevuld. Liefde van boven en liefde beneden: een warm bad.

Ik zie engelen ter bescherming om haar heen staan.

Boven haar hart wordt zacht ‘geroerd’. Haar hart wordt in zachtheid geopend en wordt nogmaals verbonden met pijnplekken. Dan hoor ik een onbekende taal uit haar hart komen. Het is een soort gebed. Groene wezens met gerimpelde gezichten zijn aanwezig. Ze krijgt een zegening van een oud vrouwtje.

Klanken, taal, heling.

Ze hoeft geen afscheid te nemen van dit liefdevolle oervolkje. Ze zijn altijd bij haar. Ze wordt opgenomen als het verloren kind. Ze wordt getroost en geheeld. Ze worden één. Ze zingen en bidden voor haar. Het oeroude volkje spreekt een eigen taal wat liefdevol en respectvol klinkt.

Een samenzang in een nieuw platform.

Shalom